ثریا قاسمی سال 1319 در تهران متولد شد. اوایل دهه 1340 با گویندگی رادیو کار حرفه ای خود را شروع کرد و سپس به تئاتر رو آورد. در همان سال ها به دوبله هم پرداخت و در سریال پرهوادار «بالاتر از خطر» صحبت کرد. در نمایش هایی مثل «آنتیگون» و «از پشت شیشه ها» (رکن الدین خسروی) و «آندورا» (حمید سمندریان) روی صحنه رفت. گذشته از فیلم کوتاه «تلفن» با ایفای یکی از نقش های اصلی «آرامش در حضور دیگران» عرصه جدی سینما را آزموده و آنقدر قدرتمند ظاهر شد که پس از گذشت این همه سال ـ همچون عزت الله انتظامی ـ با اولین فیلم بلندش به یاد آورده می شود. همچنین ثریا قاسمی در سال های ابتدای فعالیتش در یکی از اولین سریال های تلویزیونی ایرانی با نام «پیوند» (نصرت کریمی) بازی کرد. با این همه او پس از حضور در فیلم ناصر تقوایی ـ که چهار سال پس از ساخت امکان نمایش عمومی پیدا کرد ـ ترجیح داد فعالیت اصلی اش را در رادیو و تئاتر متمرکز کند. حرفه ای که ثریا قاسمی هنوز بعد از این همه سال کار در سینما، خودش را وابسته به آن می داند کارگردانی و بازیگری صداست. فیلم اول ناصر تقوایی علاوه بر این که در جریان سینمای تجاری ایران تجربه نامتعارفی بود، تصویر بسیار متفاوتی از شخصیت زن به نمایش گذاشت. اهمیت این موضوع از آن روست که در فیلم های «قیصر» و «گاو» زن نقش چندانی نداشت و شاید بتوان ثریا قاسمی را پس از تاجی احمدی «خشت و آینه» دومین زنی دانست که در نقشی تأثیرگذار، عمیق و ماندگار درخشید. او برخلاف مادرش (حمیده خیرآبادی) در فیلم های کمی بازی کرد و عمده تجربه های سینمایی اش مربوط به ده سال اخیر است. در اوایل دهه 1370 ثریا قاسمی در چند برنامه تلویزیونی حضور یافت که نمی توان آن ها را نمایش تلویزیونی به حساب آورد و طبعاً در کارنامه حرفه ای او به عنوان بازیگر جایی ندارند. یکی از این تجربه ها، برنامه ای بود که قاسمی در محاصره دکوری عجیب و غریب همراه با شمع های روشن و رنگ های تند صحنه و در پوششی فاخر، اشعار شاعران کلاسیک ایرانی را دکلمه می کرد و یکی از دو مجری این مجموعه نامه عرفانی و آموزنده بود. این بازیگر باسابقه سینما، تئاتر، رادیو و تلویزیون پس از این که به خاطر بازی در «مارال» در جشنواره فجر تحسین شد، به بازی در فیلم های کمدی گرایش پیدا کرد که آخرین کار به نمایش درآمده اش انتقادهای بسیاری را به همراه داشت. دو سریال تلویزیونی «در پناه تو» (حمید لبخنده) و «شب دهم» (حسن فتحی) با بازی ثریا قاسمی محبوبیت فراوانی پیدا کرد. در کنار این ها بازی او در تله تئاترهایی مثل «به سوی دمشق» (حمید سمندریان)، «نکراسوف» (محمد رحمانیان) و «به سوی کعبه» (تاجبخش فناییان) به چشم آمد. فریدون جیرانی در «شام آخر» نقش متفاوتی به ثریا قاسمی واگذار کرد که فرق زیادی داشت با چهره مادرانه و سنتی او در فیلم ها و سریال های متعدد. بازی کوتاهش در همین فیلم جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را از جشن خانه سینما برای او به همراه داشت. 1- در شب عروسی 2- دعوت 3- ملودی 4- سربلند 5- محاکمه 6- شاهزاده ایرانی 7- رستگاری در 20/8 دقیقه 8- سرود تولد 9- بله برون 10- معادله 11- عشق فیلم 12- دختر شیرینی فروش 13- شام آخر 14- خاکستری 15- مارال 16- حریف دل 17- مجسمه 18- خواستگاری 19- ستاره و الماس 20- خانه ابری 21- زنده باد..... 22- آرامش در حضور دیگران
